Μάικλ Ρούμπιν: Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επιτρέπει την πτώση της στον Νότιο Καύκασο

 

Το State Department "έριξε την μπαλα"( έκανε λάθος)  στον Νότιο Καύκασο 

Η Ρωσία δεν έχει παράσχει πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν από την ειρηνευτική της επιχείρηση εντός και γύρω από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και κατά μήκος των συνόρων Αρμενίου-Αζερμπαϊτζάν

Michael Rubin

11 Μαΐου 2021

Έχουν περάσει σχεδόν οκτώ μήνες από τότε που οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν, μαζί με τις τουρκικές ειδικές δυνάμεις, και τους Σύριους ισλαμιστές μισθοφόρους, και τα ισραηλινά drones επιτέθηκαν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στην αυτοανακηρυγμένη Δημοκρατία του Artsakh .

 Τουλάχιστον επτά χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των σαράντα τεσσάρων ημερών πολέμου που τελείωσε με την ξαφνική ανακοίνωση ότι η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν και οι δύο είχαν αποδεχτεί  μια  ρωσική  δήλωση κατάπαυσης πυρός .  

Οι όροι της κατάπαυσης του πυρός γύρισαν δεκαετίες πισω την διπλωματία του Ομίλου Μινσκ. Η πορεία των Ρώσων ειρηνευτικών δυνάμεων στην περιοχή για να διαχωρίσουν τους Αρμένιους και το Αζερμπαϊτζάν και η αποστολή στρατευμάτων και μυστικών υπηρεσιών από την Τουρκία σε κέντρα «παρακολούθησης» του προσωπικού απέκλεισε προηγούμενες αντιλήψεις ότι δεν θα προέρχονταν από ειρηνευτικές δυνάμεις μεταξύ των χωρών που προεδρεύουν της Ομάδας του Μινσκ ή περιλαμβάνουν γείτονες της Αρμενία ή τοη Αζερμπαϊτζάν .

Αυτός ο μονομερής ρεβιζιονισμός ήταν αρκετά κακός, αλλά το  State Department  "έριξε την μπαλα"( έκανε λάθος)στη συνέχεια να διασφαλίσει ότι οι Ρώσοι και οι Τούρκοι επιτηρητές και οι Ρώσοι ειρηνευτές θα κάνουν ό, τι λένε.

Εξετάστε τα τρία συνεχιζόμενα προβλήματα.

Πρώτον, η Ρωσία και η Τουρκία έχουν μια κοινή επιχείρηση παρακολούθησης στο Agdam, μια περιοχή του Αζερμπαϊτζάν που ήταν υπό Αρμενικό έλεγχο μέχρι την επιστροφή της στο Αζερμπαϊτζάν τον Νοέμβριο του 2020. 

Η Ρωσία είναι συμπροέδρος της ομάδας του Μινσκ και η Τουρκία είναι μέλος. Ωστόσο, ούτε η Τουρκία ούτε η Ρωσία έχουν κοινοποιήσει πληροφορίες και εκθέσεις παρακολούθησης που προέρχονται από την κοινή τους συνεργασία με τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία σε αναγνωρισμένα από την Ευρώπη μέρη της σύγκρουσης, όπως η Αρμενία και το Artsakh, ούτε με τους Αμερικανούς και τους Γάλλους συμπροέδρους. Η πεποίθηση στο State Department ότι η Μόσχα και η Άγκυρα θα αρνούνται ένα τέτοιο αίτημα δεν είναι λόγος να αποφευχθεί να ζητηθεί. Η δουλειά του State Department δεν είναι να αποτρέψει την αμηχανία του αυτοκρατορικού καθεστώτος του Κρεμλίνου και της Τουρκίας. Με απλά λόγια, Υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken θα πρέπει να απαιτήσει πλήρεις και μη λογοκριμένες εκθέσεις παρακολούθησης ή αλλιώς να δηλώσει ότι οι ρωσικές και τουρκικές δυνάμεις στο Agdam λειτουργούν κατά παράβαση της κατάπαυσης του πυρός. Επιπλέον, η Ρωσία δεν παρείχε πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν από την ειρηνευτική της επιχείρηση εντός και γύρω από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και κατά μήκος των συνόρων Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Για παράδειγμα, υπήρξαν τις τελευταίες εβδομάδες πολυάριθμα περιστατικά πυροβολισμών  από το Αζερμπαϊτζάν τη Shushi (ή Shusha όπως το λένε οι Αζέροι) προς το Stepanakert, την πρωτεύουσα του Artsakh. Οι Ρώσοι ειρηνευτές δεν έχουν υποβάλει αναφορές για τα περιστατικά, ούτε έχουν αναφέρει την καταστροφή της Αρμενικής πολιτιστικής κληρονομιάς σε περιοχές που πρόσφατα επέστρεψαν στον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν. Στην πραγματικότητα, ο Blinken επιτρέπει στους Ρώσους αξιωματούχους να επιβεβαιώσουν τον ρόλο του Ομίλου Μινσκ αλλά αρνούνται να συνεργαστούν με αυτόν. Αρνούμενοι να αναφέρουν παραβιάσεις στην Ομάδα του Μινσκ, 

Ο Blinken θα πρέπει επίσης να εξηγήσει ενώπιον του Κογκρέσου τα αποδεικτικά στοιχεία που υποστήριζαν την απόφασή της να παραιτηθεί από το άρθρο 907 του νόμου περί υποστήριξης της ελευθερίας και έτσι να επιτρέψει τη συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας προς το Αζερμπαϊτζάν. 

Η φετινή παραίτηση ( να σταματήσει την βοήθεια) έρχεται παρά το αγκάλιασμα του Αζερμπαϊτζάν στους τους Σύριους μισθοφόρους που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και την αποκήρυξη του δικτάτορα του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev για περαιτέρω διπλωματία για την επίλυση εκκρεμών ζητημάτων, και οι δύο άμεσες παραβιάσεις των αναγκαίων διατάξεων για την παραίτηση. 

Ο κυνισμός του Blinken είναι πιο καταστροφικός και ανήθικοςαπό ότι είναι εξελιγμένος, αλλά το πρόβλημα δεν είναι κομματικό. Το Κογκρέσο πρέπει επίσης να ερευνήσει την παραίτηση από το 2020 που εκδόθηκε από τον τότε αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Stephen Biegun για τον απλό λόγο ότι η επακόλουθη στρατιωτική επιχείρηση του Αζερμπαϊτζάν αντιφάσκει με την πιστοποίησή του για το γεγονός ότι το Μπακού παρέμεινε αφοσιωμένο στη διπλωματία. Ούτε το Κογκρέσο ούτε η κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη εξηγήσει εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήξερε ότι η αιφνιδιαστική επίθεση της 27ης Σεπτεμβρίου ερχόταν και δεν έκανε τίποτα, 

ή αν ο πόλεμος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ του 2020 αντιπροσώπευε μια αποτυχία πληροφοριών. 

Η επιτυχημένη διπλωματία ασχολείται με τον κόσμο, όπως είναι αντί για έγγραφα σχετικά με τα προβλήματα. Ως υποψήφιος για Πρόεδρος, ο Joe Biden  καταδίκασε τον Τραμπ - με λογικό λόγο - επειδή ήταν πολύ υποχωρητικός με τη Ρωσία και την Τουρκία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, ότι η Κυβέρνησή του τώρα αρνείται να θεωρήσει αμφότερες τις χώρες υπεύθυνες για τις επιχειρήσεις τους στον Νότιο Καύκασο. 

Ο Michael Rubin είναι κάτοικος ακαδημαϊκός στο American Enterprise Institute (AEI). Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter: @mrubin1971.